Mijn jongste dochter is er een ster in. Je aankijken met de meest intense blik. Je helemaal pakken met haar ogen. Ik heb altijd gedacht dat ze dit gewoon fijn en leuk vond totdat ik leerde dat er misschien wel iets meer achter zat.

Mijn jongste, ook een meisje met een gevoelig karakter en een sterke wil. Ik leerde om haar meer te gaan zien en te begrijpen wat ze mij met haar gedrag wilde vertellen. Op haar leeftijd nog niet in staat om dit in woorden te doen. Kinderen vertellen via hun gedrag. Zo ook mijn dochter. Wat voor behoefte ging er misschien wel schuil achter die intense blik? Ik noemde het een keer bij mijn coach en zij zei, benoem het maar eens. Lieke ik zie jou! Ik zie jou en ik ben er voor jou! Dat heb ik een aantal keer gedaan...en weet je........ze heeft het nooit meer zo intens gedaan! Haar behoefte om haar echt te zien, zoals ze is! Ik heb er voor haar woorden aangegeven en benoemt dat ik haar echt zie! Haar behoefte is vervuld. Zich gezien en gehoord voelen. Zoiets ogenschijnlijk kleins met een magisch effect. Ze hoeft het gedrag niet meer te vertonen want de behoefte is gehoord. Ik gun dit iedere ouder. Want ook achter boze buien, of ander moeilijk of 'vervelend' gedrag zit een behoefte. Kinderen willen jou iets vertellen met hun gedrag. En als jij weet welke behoefte er achter specifiek gedrag zit, en je deze behoefte invult voelt een kind zich gezien en gehoord. He mama of papa begrijpt mij. Dit heb ik nodig! En dan zal het gedrag minder worden of zelfs oplossen.......het is magisch! En soms kan het dus zo klein zijn met heel veel effect.